nooit meer lente
Soms voel ik me zo leeg
Een schaduw in een schaduw
Een schim van wat geweest was
Verloren, zo vreemd
Soms lig ik op de sofa
En wil alleen maar dood
Een wens enkel in gedachten geuit
Hoop ik op een regen van meteoren
Implodeer ik
Want exploderen is te luid
En vraag me af waarom
Waarom deze wereld zo grijs is
Floreren? Groeien? Bloeien?
Is alleen voor een levende bloem
Ik verdwijn onder een verstikkend bed van blaadjes
Bij de eerste geruchten van de herfst
En na de winter, koud en dood
Komt er dan lente?
Want het enige dat blijft zijn de dauwdruppels
Als de tranen die nooit wilden komen
Een schaduw in een schaduw
Een schim van wat geweest was
Verloren, zo vreemd
Soms lig ik op de sofa
En wil alleen maar dood
Een wens enkel in gedachten geuit
Hoop ik op een regen van meteoren
Implodeer ik
Want exploderen is te luid
En vraag me af waarom
Waarom deze wereld zo grijs is
Floreren? Groeien? Bloeien?
Is alleen voor een levende bloem
Ik verdwijn onder een verstikkend bed van blaadjes
Bij de eerste geruchten van de herfst
En na de winter, koud en dood
Komt er dan lente?
Want het enige dat blijft zijn de dauwdruppels
Als de tranen die nooit wilden komen
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, maart 30, 2013 12:08 |
| mooi mooi | |
| Castorpollux: | Donderdag, maart 28, 2013 23:58 |
| mooi, heel mooi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: middernachtzonnesteek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||