wereldblik
In de stilte van gelukkig zijn
ben ik plots mijn pen verloren
omdat behoefte was verdronken
en nieuw leven plots naar boven kwam.
Onder de slijkgrond begroeid met plukjes onkruid,
was ik uit het oog verloren dat ik zelf ook kon leven.
Er verscheen een hart tussen de wolken
en ik besefte dat ik nu pas vrij was.
Huppelend als een kind van vijf liep ik lachend weg en
vielen alle kladbladen en ook wat stift en kleurenloodjes
uit mijn volgeladen rugzak.
Op het beton zag ik een iPad liggen
met gebroken glas versierd, het leek alsof hij werd opgenomen
door gras en struiken en een bekende achtergrond ging vormen.
Het was een vlucht naar een andere wereld
waarin realiteit toen realistisch leek maar ik besef nu pas
dat geen realiteit ooit de ware aard kan tonen van deze wereld.
Reacties op dit gedicht
| verhavert: | Donderdag, maart 28, 2013 18:24 |
| zo fijn dat je terug jezelf weer vond groetjes |
|
| Yellow: | Donderdag, maart 28, 2013 17:56 |
| haha mucho... maar uiteindelijk is het waar hé, er is enkel de waarheid die we zelf zien, dank voor de reacties aan allen :) | |
| karinvangelder: | Donderdag, maart 28, 2013 17:23 |
| mooi jezelf terug te vinden ik hoop zonder scherven maar wel met de ware aard . fijn je te lezen Marc liefs x Karin |
|
| mucho: | Donderdag, maart 28, 2013 15:59 |
| ja, dat alles een illusie is dat zeggen alle winkels vol met boedhakopjes een kikker in de stroom een computer zonder meeldraad teken er maar op losjes |
|
| Di Angeli: | Donderdag, maart 28, 2013 14:55 |
| Iedere vogel vliegt uiteindelijk weer naar zijn vertrouwde nest, maar goed dat de natuur een handje helpt. Dus het is allemaal eenvoudiger dan je zou denken. Als je het maar gelooft. | |
| windwhisper: | Donderdag, maart 28, 2013 14:44 |
| mooi dat je jezelf weer terug vond dat is een goede gave, die niet een ieder bezit lieve groet Cobie goede middag Marc |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Yellow | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||