Het leven is hard,
dat is iets wat wel meer mensen sart,
daarom is het tegenover de hemel zo apart.
Af en toe is het wat harder,
dan denk je niet meer helder.
Maar kind, vergeet niet, ook dit gaat voorbij,
heus, hier blijft het niet bij.
Na een tijd is het alleen de herinnering die rest.
Na een tijd voel je je weer opperbest.
Dat klinkt misschien nog ver,
maar met wat hulp her en der,
zal je er doorheen geraken.
Je mag alleen het denken niet staken.
Dan kan je het niet verwerken,
probeer te praten, je zal het merken,
dan zal het beter gaan,
uiteindelijk zijn je problemen van de baan.
En durf je het niet zeggen,
of kan je het niet uitleggen?
Ik lees het wel af van je gezicht,
of anders, schrijf een gedicht.
Tijd heelt alle wonden,
ook die van fysiek gezonden.