Lust of onrust
hoe het rijst, gekrompen
tot eenvoud en zich kermend
ten hemel roepend zich richtend
tegen de wijzers van de klok
het lid, een heet hangijzer dat
onrust zaait en zich manifesteert
tot de pooier van de teelbal, geen weg terug
maar slechts bekrompenheid bij
het wegebbend tij
spreek niet van liefde als lust
de emotie is die tijdloos de
werkelijkheid verontrust met
bezigheden op en aan het zwakke vlees
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Donderdag, april 04, 2013 21:56 |
| wij allen aan liefde en lust het hoort bij het leven, het geeft kleur warme groet Cobie goede avond Elze |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2013 | ||
| Thema's: | ||