kosmos
tot in de eeuwigheid voltrekt zich emotie
rondzwevend in atmosfeer de kosmos
groter en meer omvattend dan een ieder kan bedenken
een grote kloof tussen hen en hoe het zou moeten zijn
het begrip de wetenschap dat een ieder verbonden is
en ja iedereen weet het een gevoel diep verborgen
voor velen nooit ontdekt en teniet gelaten
in een eeuwig vloeiende stroom van materialisme en bedrog
het hebben het houden en van ikke en meer
onwetend van loslaten en laten gaan
ronddolend in de kosmos het universum het heelal
komt het verkeer van vele kanten
ik zweef door op oneindige stromen
hopend op meer en meer empathie sympathie en respect
ik zal geven en beleven zolang ik accepteer en loslaat
de wetten van het leven gelden voort
totdat een ieder het begrijpt
rondzwevend in atmosfeer de kosmos
groter en meer omvattend dan een ieder kan bedenken
een grote kloof tussen hen en hoe het zou moeten zijn
het begrip de wetenschap dat een ieder verbonden is
en ja iedereen weet het een gevoel diep verborgen
voor velen nooit ontdekt en teniet gelaten
in een eeuwig vloeiende stroom van materialisme en bedrog
het hebben het houden en van ikke en meer
onwetend van loslaten en laten gaan
ronddolend in de kosmos het universum het heelal
komt het verkeer van vele kanten
ik zweef door op oneindige stromen
hopend op meer en meer empathie sympathie en respect
ik zal geven en beleven zolang ik accepteer en loslaat
de wetten van het leven gelden voort
totdat een ieder het begrijpt
Over dit gedicht
| Auteur: geronnimo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2013 | ||
| Thema's: | ||