Nare tijden gestreden
Riemgeslagen strepen op mijn rug,de littekens getekend in mijn huid.Striemen roodkleurend op mijn arm,maak ik een snikkend zacht geluid.
Zoveel pijn en leed diep vanbinnen.
Droevig en beangstigend lijkt de tijd.
Maar probeer verder door te leven,en geef niet zomaar op.Want de koude vorst is verdreven,en de zon straalt op mijn gezicht.
Nu de toekomst verder richt.
Zoveel pijn en leed diep vanbinnen.
Droevig en beangstigend lijkt de tijd.
Maar probeer verder door te leven,en geef niet zomaar op.Want de koude vorst is verdreven,en de zon straalt op mijn gezicht.
Nu de toekomst verder richt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Priscilla Biesbrouck | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2013 | ||
| Thema's: | ||