volkomen verward
tranen dringen zich op
het stokt in mijn keel
ik wil niks meer
weet niks meer
maar voel des te meer
er raast weer die storm
die me overspoelt
zonder oorzaak, zonder richting, zonder doel
het laat me wankelen, twijfelen
aan alles wat ik doe, denk en voel
het meest nog aan mezelf
wat gebeurt er met me
waarom kan ik dit niet
bedwingen
waarom ben ik niet sterker
dan dit overweldigende gevoel
dat niet van mij is
maar toch vertrouwder voelt
en meer bij mij hoort
dan wat dan ook