Mag ik dan?
Mag ik bij je komen huilen?
Sla je dan jouw armen om me heen?
Mag ik bij je komen schuilen?
Laat je me dan niet meer alleen?
Mag ik al mijn zorgen bij je laten?
Ga je er dan voorzichtig mee om?
Mag ik al mijn zorgen bij je praten?
Vindt je ze dan niet stom?
Mag ik gewoon voor jou bestaan?
Wil je dan als een echte moeder zijn?
Mag ik gewoon voor jou bovenaan?
Is het leven dan weer fijn?
Mag ik dan?
Want dat is
Houden van
Sla je dan jouw armen om me heen?
Mag ik bij je komen schuilen?
Laat je me dan niet meer alleen?
Mag ik al mijn zorgen bij je laten?
Ga je er dan voorzichtig mee om?
Mag ik al mijn zorgen bij je praten?
Vindt je ze dan niet stom?
Mag ik gewoon voor jou bestaan?
Wil je dan als een echte moeder zijn?
Mag ik gewoon voor jou bovenaan?
Is het leven dan weer fijn?
Mag ik dan?
Want dat is
Houden van
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Maandag, april 22, 2013 20:34 |
| ontroerend Marit ik zou volmondig zeggen JA dat mag jij ! liefs en sterkte x Karin |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, april 22, 2013 15:04 |
| mensen kunnen niet altijd geven wat er van hen wordt verlangd... vraag dan niet teveel en wees tevreden met wat zij je kunnen aanbieden... :) openhartig je verlangens verwoord! |
|
| middernachtzonnesteek: | Maandag, april 22, 2013 09:12 |
| leest beetje triest maar wel mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marit93 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2013 | ||
| Thema's: | ||