spookbeeld
de wintermantel uitgetrokken
nu knoppen bijna bloesems kneden
weg witte sneeuw, versmolten kilte
ijsbloemen druppelend vergleden
een meisje, ranke lentetwijg gestoken
in 't lange haar gewrocht als wrong
ziet in de gouden spiegel haar gelaat
rimpelloos als de beschutte lotusvijver
eens zal dat voorjaarsbeeld verkringlen
gelijk de esdoorn 't rode blad laat vallen
om kale, stijf gebogen takken prijs te geven
huivrend trek ik maar weer m'n mantel aan
Reacties op dit gedicht
| blommeke: | Donderdag, mei 16, 2002 19:06 |
| huivrend mooi! | |
| Thecool: | Donderdag, mei 16, 2002 16:18 |
| jonge jonge jonge toch wat een schitterde mooie fabuleuze tongval |
|
| Susanne X: | Donderdag, mei 16, 2002 15:59 |
| Weer eens prachtig beschreven! | |
| Sheena: | Donderdag, mei 16, 2002 15:48 |
| bevroren pracht die het oosters aanvoelend gelaat heft .... Sheena |
|
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, mei 16, 2002 15:26 |
| :) mooie John! Maar 't is nu LENTE!!!! :)))) | |
Over dit gedicht
| Auteur: John.M.Lammers | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||