Ze draagt zijn liefde als een paraplu
een oranje paraplu
car il pleut il pluet dans la rue
want het miezert in de huizen
het motregent op het land
maar de mooie vrouw
in het grijze heelal
draagt de oranje paraplu
welnee
oranje paraplu draagt mooie vrouw
en ze glimlacht als een veertje
tikkend op de hoge hakjes
elle chante dans la pluie
ze zingt zijn stem op uit de blinde muren
en blaast een zoen naar de betonnen wolken
ze lacht om de bittere stemmen
en de grauwe gebouwen
ze lacht vol vertrouwen
vrouw met oranje paraplu
elle danse elle danse bravant la rue
gaat ze dansend
Met de maskerloze ogen
met de onnavolgbare overmoed
van de vrouw die een oranje
paraplu heeft