Soms vraag ik me af,
wat wacht er aan mn graf?
Is het de hemel of is het de hel?
of stopt het hier nu uiteindelijk wel?
Is het het einde of pas het begin?
Het punt of de hoofdletter in deze zin?
Ben ik nu gerust en alleen in mn dood?
Of word ik in een volgend leven weer verder gekloot?
Kan ik dan leven zonder haat?
Of is het daarvoor te laat?
Worden mijn fouten me vergeven?
Of moet ik er verder mee leven?
En wordt het blijdschap of verdriet?
Ik weet het nu toch nog niet.
Het is voor het nu dat ik moet leven,
voor de dood moet ik nog lang niet beven.