Mijn onzekerheid.
zo opvallend maar de enig manier.
ik doe het niet voor mijn plezier.
het is een feit dus ook al is er spraken van opvallen of het zo laat overkomen.
het lijkt alsof mijn onzekerheid niet valt aan te ontkomen.
het liefst overwin ik mijn in onzekerheid.
misschien heeft U een advies voor mij?
het te overwinnen lukt het mij niet.
ik merk dat iedereen het ziet.
met mijn capuchon en met mijn gezicht gericht naar de grond.
al schijnt de zon en iemand heeft er commentaar op, ik zeg niks en houd mijn monddicht.
capuchon op met een gebogen hoofd en wat het liefst niet vertoon is mijn gezicht.
ik doe het niet voor mijn plezier.
het is een feit dus ook al is er spraken van opvallen of het zo laat overkomen.
het lijkt alsof mijn onzekerheid niet valt aan te ontkomen.
het liefst overwin ik mijn in onzekerheid.
misschien heeft U een advies voor mij?
het te overwinnen lukt het mij niet.
ik merk dat iedereen het ziet.
met mijn capuchon en met mijn gezicht gericht naar de grond.
al schijnt de zon en iemand heeft er commentaar op, ik zeg niks en houd mijn monddicht.
capuchon op met een gebogen hoofd en wat het liefst niet vertoon is mijn gezicht.
Reacties op dit gedicht
| middernachtzonnesteek: | Dinsdag, mei 07, 2013 23:34 |
| goed gebracht, mooi stap in het licht, laat de nacht buiten |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marlon Ramos | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||