Iep
De iep staat er, altijd wachtend
Altijd mooi.
Ik rust tegen hem aan.
Hij laat me mijn pijn voelen
en laat het gaan, in de aarde verdwijnen.
Hij voelt solide, sterk en licht bedroefd.
Hij kent vrede.
De tijd maakt hem niet uit.
Ik sluit mijn ogen, adem
voel hem tegen lichaam en gezicht
licht als zucht van het hart
Tot alleen liefde overblijft
Altijd mooi.
Ik rust tegen hem aan.
Hij laat me mijn pijn voelen
en laat het gaan, in de aarde verdwijnen.
Hij voelt solide, sterk en licht bedroefd.
Hij kent vrede.
De tijd maakt hem niet uit.
Ik sluit mijn ogen, adem
voel hem tegen lichaam en gezicht
licht als zucht van het hart
Tot alleen liefde overblijft
Reacties op dit gedicht
| Arendsoog: | Zondag, mei 19, 2013 14:04 |
| De boom der bomen. Prachtig en helend om dat zo te ervaren. Mooi verwoord, liefs Arendsoog | |
| september: | Dinsdag, mei 14, 2013 21:02 |
| :) dank jullie wel x | |
| marchiano di noche: | Donderdag, mei 09, 2013 09:40 |
| Mooi september! Helemaal eens met de reactie dat een boom rust gaan geven. (Soms alleen al fijn voor de steun ervan) | |
| windwhisper: | Donderdag, mei 09, 2013 07:56 |
| ja een bom kan je troost bieden en rust geven, als je met je hoofd tegen zijn stam rust warme groet Cobie goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||