Ze kon
maar even met haar praten
tegen het meisje, die zo aan het huilen was
ze wist niet wat ze moest doen
want, ze lachte anders altijd
in de klas
Maar zoals ze nu was
had ze het nog nooit gezien
het meisje weende, moest haar inhouden
het niet uit te schreeuwen …
het meisje had veel verdriet
Ze wist niet waarom
kon niet tot haar doordringen
ze kon het meisje wel troosten
maar wou ze liever niet
dat iedereen haar met rust liet?
woorden
kwamen maar niet
uit het meisje haar mond
en zij vroeg zich af
is dit nu nog werkelijk gezond
Maar na een goed gesprek
kon het meisje weer lachen
ze maakten weer plezier
tranen verdwenen uit haar ogen
en ze werden dikke vriendinnen
dat was echt een toffe gebeurtenis
en het is niet gelogen …
wervelende regenboog: | Zaterdag, mei 11, 2013 22:33 |
deze had je toch al eens geplaatst of is het een nieuwe versie? in ieder geval fijn dat het klikte |
|
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 mei 2013 | ||
Thema's: |