Geen sprankeling
geen sprankeling
wij spreken
maar de woorden
fladderen in het rond
rusten nu eens
in de ene dan weer
in de andere mond
er is geen sprankeling
nooit stokt het oeverloos
geneuzel dat onze tijd verbeuzelt
ik kijk haar aan
voel trage stromen
informatie langs mij gaan
ben doodgebloed
in de niet aflatende vloed
van wetenswaardigheden
heb haar verlaten
maar de woorden
blijven zinloos met mij praten
wil melker
13/05/2013
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Maandag, mei 13, 2013 11:48 |
| ja soms voel je dat zo en op een ander moment kun je het beter verdragen mooie maandag Wil liefs wr |
|
| trucker klaas: | Maandag, mei 13, 2013 09:41 |
| woorden krijgen pas waarde tijdens het communiceren ... goedemorgen ,klaas |
|
| teun hoek: | Maandag, mei 13, 2013 09:35 |
| een verschijning die veel voorkomt helaas. Fijn om dan een zinvol gesprek te hebben. Goed weergegeven. h. gr. teun |
|
| youkie: | Maandag, mei 13, 2013 09:15 |
| goede morgen soms lijkt het of men spreekt een andere taal en begrijpt men niets van het verhaal maar als men beter luistert begrijpt men zelfs gefluister fijne dag liefs |
|
| windwhisper: | Maandag, mei 13, 2013 06:09 |
| het voelt droef als er langs elkaar heen gepraat wordt Goede morgen Wil, we gaan weer gezamenlijk onze voetstappen onder een nieuwe week, van dag tot dag zetten liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||