moeilijke moederdag
gelukkig is die zondag voorbij
je was er weer niet bij
ik bracht bloemen naar je graf
zoals je vroeger aan mij gaf
meer kan ik niet voor je doen
het word nooit meer als toen
het doet nog steeds zoveel pijn
dat je hier niet meer kan zijn
ik zal dan maar geloven
dat je het goed hebt daar boven
daar in zoek ik dan wat troost
het leven gaat hier gewoon voorts
ik kan je hier niet meer verwachten
maar weet je bent steeds in mijn gedachten
je was er weer niet bij
ik bracht bloemen naar je graf
zoals je vroeger aan mij gaf
meer kan ik niet voor je doen
het word nooit meer als toen
het doet nog steeds zoveel pijn
dat je hier niet meer kan zijn
ik zal dan maar geloven
dat je het goed hebt daar boven
daar in zoek ik dan wat troost
het leven gaat hier gewoon voorts
ik kan je hier niet meer verwachten
maar weet je bent steeds in mijn gedachten
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Vrijdag, mei 17, 2013 22:43 |
| Veel sterkte, youkie ... Ik kan begrijpen dat het pijn doet! gelukkig schrijf je het goed van je af ;) Groetjes Raissa |
|
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, mei 14, 2013 02:24 |
| Zoals wij zien zijn er ook treurige moederdagen. Voor deze moeders vooral de hoop dat alles nog goed kan komen! Dat hun boeket gesierd mag zijn met in het midden een heel mooie rode roos! Niet elke moeder is door het leven gespaard gebleven, zelfs moedelozen doen wat zij kunnen. Het ''ik kan niet meer'' soms, wordt niet altijd begrepen! Ook vreugde voor hen in al hun leed! Liefs, Jacky |
|
| mopske: | Maandag, mei 13, 2013 22:03 |
| ook ik had een moeilijke moederdag, kan naar mijn eigen moeder niet meer gaan, ze leeft niet meer, zelf moeder van 3 kinderen, voor de ene leef ik zgn niet meer, en de andere 2 lieten het ook afweten, het waarom weet ik niet, was een zeer pijnlijke dag, maar ik blijf hopen op,,,, liefs, Janny |
|
| Hans Winter: | Maandag, mei 13, 2013 19:48 |
| wat maakte zijn leven de moeite waard, wat heb je samen gaande vergaard, gedeeld om steeds weer te mogen weten, als van immer af zijn stilte kleiner komen wil. groetje voor het eens gedeelde, hans |
|
| Quicksilver: | Maandag, mei 13, 2013 14:55 |
| begrijp je goed, moederdag geeft ook moeilijke momenten aan het gemis van thuis.. toch troost het je dat je steeds je moeder in je gedachten houdt.. heb ik precies eender. warme groets |
|
| windwhisper: | Maandag, mei 13, 2013 12:08 |
| wat ben je dapper en moedig lieve groet Cobie goede middag met liefs |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, mei 13, 2013 11:52 |
| het wordt nooit meer als toen nee, maar je doet wel iets meer voor hem dan bloemen brengen: iets van je leven maken en dat breng je er goed vanaf Denise! dikke knuffel wr |
|
| teun hoek: | Maandag, mei 13, 2013 11:27 |
| gedachten rond moeder , verdrietig maar vasthoudend. Herinneringen met bloemen. Sterkte. th |
|
| karinvangelder: | Maandag, mei 13, 2013 11:13 |
| niets blijft Youkie ! jouw dankbare herinneringen zijn mooi kijk daar op terug liefs x Karin |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, mei 13, 2013 10:37 |
| een prachtig dankbaar schrijven sterkte hoor | |
| Fairouz: | Maandag, mei 13, 2013 09:59 |
| och, youkie dat zal zeker moeilijk zijn geweest voor je. krijg er de rillingen van. weet dan dat ik moeders ken door hun kinderen stijf gescholden en geen enkel respect voor hun moeder hebben wees dan getroost in het feit dat het bij jou niet zo was. niet alles is zoals het lijkt meis....ben blij voor je dat het weer een "gewone "dag is voor je knuff, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: youkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||