edith ik mis je

verscholen achter mijn masker van verdriet
doe ik mijn "normale" dagelijkse dingen
de meeste mensen weten namelijk niet
dat het huilen mij nader staat dan het zingen

men verwacht van mij om maar gewoon door te gaan
maar ik weet dat het niet makkelijk is
je dient namelijk sterk in je schoenen te staan
maar dat lukt niet altijd sinds ik mijn liefste mis

vorig jaar ben ik mijn liefste verloren
en het grote gemis is nog altijd daar
en om elke keer nieuwe energie aan te boren
denk ik elke keer weer aan haar

alleen diegene die dit ook mee moeten maken
weten hoe moeilijk elke dag zonder je liefste kan zijn
je mist de persoon die jou intens kon raken
daardoor balanceer je soms op een dunne lijn

er is nu het bijna een jaar voorbij
dat ze is heen gegaan uit dit aardse bestaan
ik weet nog dat ze tegen mij zei
je moet wel verder met je leven gaan

maar als je zoveel van iemand houdt
is het alleen zijn heel apart
want jij lieveling voelde zo vertrouwd
mijn liefde voor jou leeft voort in mijn hart