Vastgekleefd
de onrust van 't verleden
vastgekleefd
plakkerig als stroop
druipend in het heden
opruiende gevoelens
herinneringen gebrand
op het netvlies aanwezig
de onbewuste aartsvijand
bewandelde paden
getrokken een lijn
op asfalt met krijtstrepen
onderweg naar het zijn
als de strepen van krijt
van potlood zouden zijn
zo hard mogelijk gummen
wegvagend diep gekerfde pijn
zodat de plakkerige stroop
zoet als suiker
in 'n aangenaam warm bad
weg zal smelten
weg zal spoelen, en
rust weer de overhand had
vastgekleefd
plakkerig als stroop
druipend in het heden
opruiende gevoelens
herinneringen gebrand
op het netvlies aanwezig
de onbewuste aartsvijand
bewandelde paden
getrokken een lijn
op asfalt met krijtstrepen
onderweg naar het zijn
als de strepen van krijt
van potlood zouden zijn
zo hard mogelijk gummen
wegvagend diep gekerfde pijn
zodat de plakkerige stroop
zoet als suiker
in 'n aangenaam warm bad
weg zal smelten
weg zal spoelen, en
rust weer de overhand had
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Donderdag, mei 16, 2013 18:35 |
| Deze nu 2x gelezen. En ben er nog niet helemáál uit. Ik zie, maar voel het nog niet doordringen. Hoop dat je wel rust hebt gekregen in tussen. Groeten Marchiano di Noche | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 15, 2013 20:20 |
| mooi deze | |
| windwhisper: | Woensdag, mei 15, 2013 11:30 |
| nadenkend gelezen warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kyra Swanenberg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||