vermist
vermist
hoeveel leed kan men dragen
als kinderen worden vermist
zoveel onbeantwoorde vragen
lijken sporen zijn uitgewist
met haat door ‘t leven gaan
elkaar naar het leven staan
twee kinderen de dupe zijn
een moederhart vol van pijn
zo liefde verandert in haat
de kinderen zijn onschuldig
ouders zijn hen beiden lief
samen zijn niet meer bestaat
‘n oproep ‘vermist’ verschijnt
wat dan alleen telt is ‘ leven ’
radeloos gaan velen op zoek
hen graag hoop willen geven
rest ons allen slechts eèn ding
bidt voor hen vraag om Licht
een moederhart huilt radeloos
'n hart dat wacht op bericht
Karin
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, mei 16, 2013 02:30 |
| Wat is er gebeurd, dat zoveel leed (weeral) moest ontstaan!? De wonden van het leven maken ons steeds beschaamder mens te zijn. Bidden om de kracht te krijgen het te kunnen dragen, is dan nog het enige wat men kan doen, bij alles wat al gedaan wordt. Het zoeken dat al zo lang duurt, dat het een hoop wordt of zou kunnen zijn (een strohalmpje is genoeg)! Misschien toch nog een goede afloop voor de kinderen!? Liefs, Jacky |
|
| Roselynn: | Woensdag, mei 15, 2013 18:10 |
| als moeder hoop je er nimmer voor te staan... integer verwoord! |
|
| Erna Muermans: | Woensdag, mei 15, 2013 14:51 |
| mooi verwoord dit "vermist" groetekes |
|
| witteroos: | Woensdag, mei 15, 2013 13:54 |
| Hopelijk worden ze snel gevonden, het liefst uiteraard in goede gezondheid. Het ongewisse is vreselijk. Warme groet | |
| Miss Marilyn : | Woensdag, mei 15, 2013 13:47 |
| Heel Nederland is van slag.. ligt er van wakker.. denkt mee.. en hoopt met elkaar ''het drama'' op te lossen .. Het lijkt wel een thriller.. zoiets wat een nachtmerrie geeft na een slechte film.. het 1 verschil.. dit is helaas op waarheid berust.. hoop dat ze hoe dan ook gevonden worden.. waar hij ''de stakkertjes'' heeft gelaten .. Knuf Marilyn |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 15, 2013 13:25 |
| Te gruwelijk voor woorden Karin, en ook hier weer zijn kinderen de dupe van een echtscheiding. Goed onder woorden gebracht. Lieve groet Anneke |
|
| Fairouz: | Woensdag, mei 15, 2013 13:07 |
| ik ben te simpel Karin voor een verdriet zo groot ( die arme moeder ) alles is liefde schreef ik in mijn schrijven van vandaag. nou, geef mijn portie dan maar door he ? schreef het gisteren ook al bij teun...die jochies, toch in liefde gemaakt ? oh, Karin de rillingen krijg ik ervan. en wachten op bericht...na zo lang ( kun je dan nog hopen ? ) erg hoor...lieve groet, Fairouz |
|
| windwhisper: | Woensdag, mei 15, 2013 13:06 |
| ja Karin, het is heel erg geen woorden voor lieve groet Cobie en een heel goede middag |
|
| mopske: | Woensdag, mei 15, 2013 13:05 |
| velen hebben voor de moeder gebeden om kracht en steun, en om het veilig terug te brengen van haar kinderen, hopelijk leven ze nog, maar met de dag wordt het steeds moeilijker. liefs, Janny p/s dankjewel voor je pm, ben even druk, maar als ik tijd heb beantwoord ik het wel. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||