insomnia

lang is hij weg geweest maar hij heeft me weer gevonden.
de man met de helende woorden voor mijn wonden.

lang geleden is het toen hij voor het laatst sprak.
meestal praatte hij alleen als ik me hart weer brak.

maar nu is hij er ook als er chaos en onrust heerst.
hij zegt dat hij de geen is die mij me emoties leert.

er is geen mogelijkheid dat ik hem niet hoor.
zelfs als hij fluistert en ik heb me vingers in me oor.

hij ratelt en praat wel honderden gedichten en een einde komt er niet.
ik pak snel papier maar hij neemt geen pauzes terwijl woord voor woord me pen uit schiet.

het is een verlegen man en hij leeft in me hoofd.
hij komt met verhalen en rijmen die een enkeling geloofd.

hij stelt me gerust maar ik haat hem vaak.
want de dichter in mij is de reden dat ik niet slaap.

Geschreven door

M van der Vegt

Reacties op dit gedicht

M van der Vegt vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

M van der Vegt:	Woensdag, mei 15, 2013 23:15
haha dankje roselynn

Roselynn:	Woensdag, mei 15, 2013 23:05
vervelend voor jou... maar fijn voor ons lezers,..D leuk gedicht!

Over dit gedicht

Auteur: M van der Vegt
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 15 mei 2013
Thema's: [IK]