Wie niet ziet.
Laat me leven, laat me spreken.
Laat me zien en laat me gaan.
Zoveel dingen opgegeven,
ooit geboren maar toch vergaan.
Laat me voelen, laat me zweven.
Breng me weg en loop dan door.
Met trots gelogen maar toch toch vergeven,
Wie niet ziet heeft het toch niet door.
Laat me zien en laat me gaan.
Zoveel dingen opgegeven,
ooit geboren maar toch vergaan.
Laat me voelen, laat me zweven.
Breng me weg en loop dan door.
Met trots gelogen maar toch toch vergeven,
Wie niet ziet heeft het toch niet door.
Over dit gedicht
| Auteur: Melan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||