met een hoofd vol bange dromen
toen vannacht
de holle weg van ergens
naar nergens eruit zag
als een donkere steeg
verstoken van troost
vol wanhoop
omgeven door dood
ben ik vol bange dromen
op een bank
gaan zitten wachten
naar een hemel
die zich blauw open plooit om
midden stuifmeelherinneringen
weer thuis te komen
de holle weg van ergens
naar nergens eruit zag
als een donkere steeg
verstoken van troost
vol wanhoop
omgeven door dood
ben ik vol bange dromen
op een bank
gaan zitten wachten
naar een hemel
die zich blauw open plooit om
midden stuifmeelherinneringen
weer thuis te komen
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Zondag, mei 19, 2013 11:27 |
| velen zijn bang in de nacht verhavert velen gaan dan naar buiten. wat afschuwelijk eenzaam komt dit bij me binnen. als het verleden je niet los kan laten of andersom. ik hoop dat je een rustige zon-dag krijgt. lieve groet, Fairouz |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 19, 2013 07:01 |
| De hemel plooit blauw Tine dan is nu het moment om op weg te gaan met de stuifmeelgedachten als herinnering. Wees niet bang, want het is Pinkstermorgen. Zonnige dag met liefs Anneke |
|
| windwhisper: | Zondag, mei 19, 2013 06:43 |
| je zocht een veilig vertrouwd plekje om thuis te komen warme groet Cobie goede morgen Martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||