Je bent overstuur
Met je
vuisten tegen de muur
sla je hard
je bent overstuur
Je huilt, je schreeuwt
niemand kan je troosten
niemand kan dicht bij je komen
met je vuisten in de aanval
Je laat van je horen
de hele straat heeft je gehoord
het liefst
had je jezelf en de anderen
al lang uitgemoord
Het gaat niet met je
teveel verdriet in je hart
het leven heeft je teveel pijn gedaan
nu zie je het enkel zwart
Met je vuisten slaan tegen de muur
en het huilen die erbij komt kijken
je bent overstuur
je kan niet ophouden
dat zal in de komende uren
nog wel blijken
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||