Mijmeren
Gedachteloos vullen tranen mijn ogen
rollen over wangen
blijven even in het luchtledige hangen
om uiteen te vallen op de grond
en er langzaam op te drogen
Gedachteloos teken ik in het zand
schaduwen, de zon brandt achter me
initialen, cirkels
en mandala's
met vaste hand
Gedachteloos kijk ik uit over zee
zo ver zo eindeloos, neem me mee
om met me te spelen
om haar te weerstaan
weer voor schoon door te gaan
rollen over wangen
blijven even in het luchtledige hangen
om uiteen te vallen op de grond
en er langzaam op te drogen
Gedachteloos teken ik in het zand
schaduwen, de zon brandt achter me
initialen, cirkels
en mandala's
met vaste hand
Gedachteloos kijk ik uit over zee
zo ver zo eindeloos, neem me mee
om met me te spelen
om haar te weerstaan
weer voor schoon door te gaan
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, mei 21, 2013 22:25 |
| Dankjewel Fairouz :) Mooi wat je erin leest en verlangen ligt daarbinnen, soms naar iets wat ik niet ken maar weet van heb dat het er is of een mooiere wereld, als ik ga dwalen..:) Fijne avond voor jou | |
| Fairouz: | Dinsdag, mei 21, 2013 19:57 |
| ik vind het droevig en mooi tegelijk september en verlangend, ja ook verlangend ( zo lees ik het althans ) maar gelijk of er helemaal naast zitten ? graag gelezen, Fairouz |
|
| september: | Dinsdag, mei 21, 2013 19:36 |
| Dag Abel, dankjewel. Mooi dat het herkenbaar is. Weemoed en nostalgie kunnen zeker een drijvende kracht zijn. Wens je een fijne avond toe | |
