Atlas
Ik kwam Atlas tegen in het bos
zijn torso hellend in een veelbewogen tred
hij droeg een eik op zijn rug
ontworteld met ringen van jaren
op mijn vraag lachte hij en zei
vandaag geef ik deze boom aan de aarde terug
zijn torso hellend in een veelbewogen tred
hij droeg een eik op zijn rug
ontworteld met ringen van jaren
op mijn vraag lachte hij en zei
vandaag geef ik deze boom aan de aarde terug
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, mei 22, 2013 19:18 |
| mooi om hier eens bij stil te staan..meer dan graag gelezen warme groets |
|
| september: | Woensdag, mei 22, 2013 14:09 |
| Dank jullie wel, liefs en zonnige groetjes terug | |
| Engeltjuh: | Woensdag, mei 22, 2013 12:07 |
| Mooie gedachte idd. Graag komen lezen dan ook :) Liefs |
|
| Fairouz: | Woensdag, mei 22, 2013 10:28 |
| ben het helemaal met marchiano eens september zonnige groet, Fairouz |
|
| marchiano di noche: | Woensdag, mei 22, 2013 08:19 |
| Mooi is dit gegeven,fijn de gedachte | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||