Het leven.

Een hele lange tijd echt niet goed gevoeld,
Mes aan de pols een hoofd bevroren en onderkoeld.
Maar het hart bleef mij verwarmen,
En gaf mijn brein weer zijn doorstroming.

Daarnaar het roken en blowen de boel ophield,
Brak het licht er dwars doorheen.
Uit het duister zo herrezen.
En mezelf zoveel kracht bewezen.

"Kom weer een keer langs"
Maar waarom zou ik,
Ik kijk terug naar een blik,
En zie zal niet vervallen.

De tranen die zijn gelaten,
Nooit gelogen.
Zeker weten in de knoop gezeten,
Maar mijn hart doet nog altijd lopen.

Met een blik terug in de tijd,
"Nee joh sukkel, het verleden ben ik toch al kwijt"
Met mijn gezicht op vooruit,
In een gedicht, een lied, wat dan ook het maakt niet uit,
Ik roep, praat en schreeuw het uit.

Ik ga voor stappen,
Soms moet ik een terug,
Om duidelijk te hebben,
Wat was en ik niet meer wil.
Ben jong volwassen, dat maakt een verschil.
Mijn leeftijd is er naar, te leven naar het opbouwen van.
Inplaats van te hangen en maar beetje te klungelen,
" het komt vanzelf wel man..."

Dat komt het niet,
Dus bespaar mezelf maar het verdriet,
Moet er net als iederander er keihard voor werken,
En de nutteloze dingen tot het bijna niet beperken.

Mezelf presenteren op werk gebied in carrière.
Mezelf geven voor de liefde en het geluk.
Liefde voor mijn geliefde, maar in alles voor mezelf.

Niet meer zo negatief denken,
Mezelf verbijten op het verdriet,
Maar er keihard aan werken,
In de hoop dat de toekomst het ziet.

Ik ben niet meer de jonge die ik was,
Alleen maar denken aan " zo min mogelijk doen"
Wat een trieste gedachtenis had ik toen.
Opzoek naar een opleiding, en nog een betere baan.
Want toekomst, ik kom er aan.
En laat me niet meer uit het veld slaan.

Er is te lang al geleden,
Te lang geleefd, zo ontevreden.
Ik kijk nog wel is naar het verleden,
En trek er lering uit voor de rest van mijn leven.

Ik geef het niet op,
Was echt stom in me kop.
Dacht niet na, althans alleen aan mezelf,
Zoals een ventje doet van een jaar of elf.

Maar zo denk ik nu, wat zouden ze moeten,
Als ik er niet meer zou zijn.
Zouden ze dan ook allen nog hetzelfde zijn.
Of zouden ze een andere wending krijgen,
Zo ben ik meer van het leven gaan begrijpen.
Als een kaart van het kaarten huis even weg valt,
Is het hele huis of onstabiel, of er geweest.
Dus bij deze wil ik zeggen, t leven is een feest.

Dit houd in, werken is een feest.
Huishouden is een feest.
Voor iets of iemand zorgen, is een feest.
En uitgaan, zo onbelangrijk, door der zo veel het meest.
Ze feesten maar als een beest.
Maar is dat zo belangrijk?

Dat heet uitstellen van.
Niet inzien dat het de jeugd verlengd.
Want waar het leven echt omdraait,
Is niet te vinden in een discotheek,
Zit hem ook zeker niet in een glas bier,
Whisky of het roken van weed.

Nee het doel van het leven is,
Zoals je de Sims speelt.
Werken, eten, liefde, relatie, kinderen, vakanties voor plezier.
Maar het leven draait om werken.
Iets voor de maatschappij betekenen,
Zonder het af te breken.

Het leven draait om liefde,
Iemand in het speciaal geven wat dat wonder verdient,
Iemand die waar dan ook, je hart laat kloppen,
Die je tot alles toe instaat zet.

Liefde om voor te zorgen,
Zoals een vrouw/ man, maar ook kinderen en familie.
Liefde voor je baan, huis maar zeker ook de gezondheid.
Het leven, zo iets wonderlijks,
Dat wil ik nog lang niet kwijt.
En wat ik ook moet doen om er te komen,
Ik blijf er voor vechten, krachtiger dan voorheen,
Opwet naar mijn dromen.
Zonder dat hart van steen van voorheen,
Na ja meer een hart van groene rook.
En onzekerheid omdat ik als maar weg dook.

Vriend... Ik ben ik,
Je doet het er maar mee,
Niemand is als ik,
En ik ben er echt te vrede mee.
Trots op wie en wat en waarom,
Trots het licht van de dag,
De lichtpunten in de nacht,
Trots op mijn dromen,
En ik geloof zeker dat ze uit gaan komen,
Maar moet er wel wat voor doen,
En dan niet gaan zitten, hangen, niks doen zoals toen.
Nee werken, sparen, leren en gaan.
Op weg naar die carrière en een nieuwe levens baan.
Wat dat dan ook mag zijn,
Geloof me, ik hou van mijn leven en iedereen die er in is geweest of gaat komen.
Trots op elke seconde.
Want elke seconde is aan mij verbonden,
Eensgelijks.