Schervenloze hemel
tijdens drooglegging van aderen
zoals turend door mijn raam
vraag ik mij nuchter af
zijn wolken wilsbekwaam
of door toeval bevangen
in de orde der onwrikbaarheid
voorbestemd af te drijven
gelijk aan hardste uren van de tijd
laat mij aan indrukken onttrekken
samengeraapt zonder doel
door afwezige koudegolven
stijgt de temperatuur van gevoel
gebroken beloften zijn het bordeel
van hooggespannen verwachting
wiegend waaien bomen hun lied
zonder aanzien of achting
zo laag bij deze kale grond
kennen wolken geen berouw
regent het nooit op zondag
is alleen de leugen waarheidsgetrouw
zoals turend door mijn raam
vraag ik mij nuchter af
zijn wolken wilsbekwaam
of door toeval bevangen
in de orde der onwrikbaarheid
voorbestemd af te drijven
gelijk aan hardste uren van de tijd
laat mij aan indrukken onttrekken
samengeraapt zonder doel
door afwezige koudegolven
stijgt de temperatuur van gevoel
gebroken beloften zijn het bordeel
van hooggespannen verwachting
wiegend waaien bomen hun lied
zonder aanzien of achting
zo laag bij deze kale grond
kennen wolken geen berouw
regent het nooit op zondag
is alleen de leugen waarheidsgetrouw
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Dinsdag, mei 28, 2013 10:55 |
| wat een stuk of moet ik zeggen stukken! |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, mei 25, 2013 16:51 |
| graag gelezen | |
| teun hoek: | Zaterdag, mei 25, 2013 12:11 |
| onbarmhartig op ons dalend hopen dat zon terugkeert. h gr th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||