drie broden wit
Drie broden wit.
Drie broden wit, kon ik het maar zeggen, maar ik weet niet hoe, ik moet steeds om drie broden wit, o mijn god, ik ben zo moe.
Drie broden wit, elke keer, als ik val, of struikel, weet jij hoe het zit, godverdomme, drie broden wit.
Drie broden wit, kon ik het maar zeggen, maar ik weet niet hoe, ik moet steeds om drie broden wit, o mijn god, ik ben zo moe.
Drie broden wit, elke keer, als ik val, of struikel, weet jij hoe het zit, godverdomme, drie broden wit.
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, mei 26, 2013 15:10 |
| ..? | |
| Quicksilver: | Zondag, mei 26, 2013 11:24 |
| apart,tja het is niet altijd rozegeure en.... toch graag gelezen | |
| windwhisper: | Zondag, mei 26, 2013 10:21 |
| er gaat me een lichtje op warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vagebond | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||