Wat ik voel
Wat ik voel,
had het maar een doel.
Dat zwarte lege gat,
Ik ben je helemaal zat!
Leegte, een echo van een schreeuw.
verdwijnt in het diep,
het oneindige, je gedachte verdwijnt.
Het respons, dat duurt een eeuw.
Soms stroomt de put over,
als tranen langs een wang.
Druppend langs een steen,
gaan de tranen eenzaam heen.
Verspild en wel,
zinken ze in het zand.
Dieper en dieper, naar een ander land.
Waar het als een glinstering veschijnt.
had het maar een doel.
Dat zwarte lege gat,
Ik ben je helemaal zat!
Leegte, een echo van een schreeuw.
verdwijnt in het diep,
het oneindige, je gedachte verdwijnt.
Het respons, dat duurt een eeuw.
Soms stroomt de put over,
als tranen langs een wang.
Druppend langs een steen,
gaan de tranen eenzaam heen.
Verspild en wel,
zinken ze in het zand.
Dieper en dieper, naar een ander land.
Waar het als een glinstering veschijnt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: De echte ik | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||