Uit de schaduwkant
uit de schaduwkant
met een handvol slaap
dek ik de wereld toe
wens ieder goedenacht
zelfs bloemen sluiten
zacht hun knop onwetend nog
van duisters pracht
in edelstenen fonkelt
leven uit de schaduwkant
als licht na schemer strandt
ook zonder zon
bruist pure levenskracht
langs oevers van de nacht
met open oog en lach
zullen de kleine uren
weer langer duren dan de dag
wil melker
30/05/2013
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, mei 30, 2013 14:59 |
| fijn om te lezen, maar ook heerlijk is het dat de kleine uurtjes weer langer duren dan de dag.. warme groets |
|
| teun hoek: | Donderdag, mei 30, 2013 11:34 |
| dichte ogen volgen het ritme van de natuur die in de rust mede participeert. h. gr. teun |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 30, 2013 09:36 |
| Over dit schaduwrijke gedicht schijnt volop de zon en zijn ook de kleine uurtjes waardevol door hun bruisende levenskracht. Met open oog en glimlach en genoegen dit fraais gelezen. Hartelijke groet, Anneke |
|
| windwhisper: | Donderdag, mei 30, 2013 06:37 |
| ja die kleinere uren duren langer, ze worden doorleeft. goede morgen Wil, we stappen veeeeel liefs en pluk de dag Cobiede dag in en wachten afb |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||