terug in de tijd leefde ik zonder spijt
meerder keren keek ik terug
zonder uit mijn fouten te leren
nu ben ik zover gekomen, omdatgeen opzij te zetten
na jaren ben ik iets meer een geleerder persoon geworden
alleen nu zo verder gaan,
verdien ik nu echt wel die mooie kroon?
ze zeggen wel boon komt om zijn loon
kijk soms in de spiegel,
en kijk dan recht naar mijn ziel
dan val ik laag, en zak ik weg
een medemens dat in mijn lichaam zegt
ga mee met mij de grond in en naar boven
dan ook samen naar onder geduwd, hoe ik dan vernederd,
en de grond op word gespuwd, geen woorden meer
alleen dat moment voor de spiegel,
ik zie mij meer en meer zwevend aan te staren,
alsof ikzelf gekadert zit in het glas in een kast,
ik stap terug in de realiteit
wat een vrijheid leven in een meerderheid