Sluier van depressie
Ik voel de wind
als een sluier naar mij toe trekken.
De natte regen passeert mijn ziel,
de donderslag klinkend en doorgrondend.
Ik voel de leegte en het gemis..
van een onbezorgd leven.
Heb ik het geluk ontmoet en eens omarmd..
mijn verleden is vol gaten.
Mijn ziel opgevuld door onzekerheid en verlies
verlies van mezelf.
Ik loop maar voel mijn voeten geen stappen zetten..
drijfzand trekt me in de sluier van depressie.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||