Witte wolk
Mijn hart lijkt
verloren
in een vergeten dal
Mijn liefde
verdronken
in geheim water...
In mijn kille dromen
ontluikt onmerkbaar
een nieuwe dageraad
een heldere warmte
als ik jou zie...
Ik wenk je...
Kom maar...
heel stil....
als een zoete vlam
Dan neem ik je mee
naar de stille vrede
het verborgen licht
boven de witte wolk...
verloren
in een vergeten dal
Mijn liefde
verdronken
in geheim water...
In mijn kille dromen
ontluikt onmerkbaar
een nieuwe dageraad
een heldere warmte
als ik jou zie...
Ik wenk je...
Kom maar...
heel stil....
als een zoete vlam
Dan neem ik je mee
naar de stille vrede
het verborgen licht
boven de witte wolk...
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 02, 2013 08:32 |
| Dat de warmte van de zoete vlam je hart verwarmen mag en dan samen mijmeren op de witte wolk. Lieflijk mooi Troebadoer. Zonnige groet Anneke |
|
| windwhisper: | Zondag, juni 02, 2013 07:52 |
| ja de troubadour, die tilt je op en draagt je mee lfs Cobie |
|
| TeAmoIHateYou: | Zondag, juni 02, 2013 00:50 |
| Mooi gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||