School 1962

Mooi in 't rijtje
Twee aan twee
De Meester is streng
We luisteren gedwee

Meester vult de inktpotten
Waaruit we straks de pennen vullen
Waarmee ieder onzer braaf
Jan en Zus schrijven zullen

In ons kind zijn ligt geborgen
De onschuldige ondeugd
Die soms roekeloos
Ons geleide naar de jeugd

De jongens met een brosje
De meisjes met hun strikken
Het papier goed gekauwd
Naar Meesters koppie mikken

Zwijgen allemaal!
Pennen krassen op papier
Dikke vlekken blauwe inkt
Gedept met vloeipapier

Een vat vol nostalgie
Over pennen en hun gekras
Doet me dromen
Ik wou dat het 1962 was.

Geschreven door

Bob Van St. Job

Reacties op dit gedicht

Bob Van St. Job vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hans Winter:	Dinsdag, juni 04, 2013 19:06
soms zeg ik het nog tegen het onrustig jonge grut, steeds maar net niet aanwezig bezig met hun veler schermpjeswerk, met de mensen van elders draadloos in het geding, wij zijn er uit de tijd van echte kinderinkt. goed herkenbaar hoor, groetje, hans

Hekske666:	Dinsdag, juni 04, 2013 08:33
Ik zie het zo voor me, en ik ken het gevoel .... Toen waren we nog zorgeloos ..

bobed:	Maandag, juni 03, 2013 23:56
de tijd van toen, herinneringen aan zoveel kleine dingen, wat was het leven toen toch simpel dikwijls veel mooier als nu nie?

Quicksilver:	Maandag, juni 03, 2013 23:35
mooi melacholisch gedicht, door een kijk op het verleden, waar ik veel uit herken van die tijd...

Over dit gedicht

Auteur: Bob Van St. Job
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 03 juni 2013
Thema's: [School] [Heimwee]