verwondering
zachte klanken banen zich een weg,
door de mist van het ochtendgloren,
muziek zonder instrumenten, zonder zang,
de eenvoud van enkele noten op papier,
een toenemende hartslag,
zoals een roos zonder doornen
mij bedwelmen kan met zijn zachte, zoete geur.
je lachende blik verwent me voor de rest van de dag...
door de mist van het ochtendgloren,
muziek zonder instrumenten, zonder zang,
de eenvoud van enkele noten op papier,
een toenemende hartslag,
zoals een roos zonder doornen
mij bedwelmen kan met zijn zachte, zoete geur.
je lachende blik verwent me voor de rest van de dag...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sundawn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||