geen
een oudje van 1991
Waarom vertrouw ik de mensen eigenlijk!?!?
Steeds weer stoot ik mijn kop.
Altijd als ik mij openstel, heb ik ongelijk
houd dat nou nooit eens op!!
Kan je nu geen één mens echt vertrouwen??
zoals je vader of je moeder.
Is er dan geen één waarop je echt kunt bouwen??
Dragen ze allemaal de naam**Loeder**
Soms lijkt het er wel op
dan stoot ik dus dagelijks mijn kop!!
En ik zal het wel nooit leren
om een reserve op te bouwen
tegen mensen, want die kan je
gewoon niet vertrouwen.
Soms denk je, ja, die is oprecht.
Door wat hij doet of wat hij zegt.
Maar als puntje dan bij paaltje komt.
Ja, verdomd!!
Laat hij je als een baksteen vallen
en sta je weer alleen.
Drie kwade monden tegen één.
Dan denk je, stik met de hele zooi!!
Krijg een bult en véél meer!!
Je denkt, hatelijk
en je hebt weer eens geleerd.
Om je mond te houden en geen
haantje de voorste te zijn.
Je moet dus altijd groot denken
in het klein.
en oneerlijk tegen jezelf zijn.
Toneelspel is niet leuk als je doen moet alsof!!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wytske |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||