Oeroude wind

Met een vogelveer in het zand, met een bloemtak in de lucht

met een vinger op jouw naakte lucht

schrijf ik het geheime woord -

het oeroude, tere en machtige,

voor gedachten onpeilbaar, onbedwingbaar door taal.

Op het water een dansende straal,

een felle flits, opname en ontwikkeling:

de wereldoude wind

trekt een spoor door ons allemaal.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

september:	Donderdag, juni 06, 2013 21:34
Het woord en en de elementen lijken ineen te gaan en door te gaan in dit gedicht zoals ik het tenminste lees. En met de kracht ervan. Heel heel mooi.

Quicksilver:	Donderdag, juni 06, 2013 10:31
zo zo, ja daar geloof ik in..vooral in dat geheime woord, wat niet echt een geheim is..want liefde overwint eens alles op die oeroude windgeest.. warme groets

Over dit gedicht