Stil
Stil staar je voor je uit
en probeer je het verleden
weg te bannen uit je leven
dingen die je nooit hebt vergeven
Stil laat je een traan
omdat de herinneringen
toch niet weggaan
stil en langzaam
want niemand mag het weten
Niemand
Dat je het verleden niet hebt verwerkt
want niemand wou het horen
niemand wou naar je luisteren
met niemand kon je erover praten
wat de gebeurtenis met je deed
En nu zit je hier
stil met veel verdriet
probeer je het te verdringen
je ‘akelige’ verleden
iets wat niemand ziet
je blijft alleen over met onverwerkt leed
@Gedichtenlady
dichteres sinds 1 maart 2005
wil je mijn hersenspinsels lezen?
surf dan snel naar:
www.raissagedichten.jouwweb.nl
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||