Het heeft te maken
met beweging -

Hoe de tong haar kleur
moet veranderen voor elke taal -

kleine kameleon gekneusd door je tanden.

verwijder ze, verwijder ze, de stilte

de stilte tussen
de toonval en de zinsbouw -

In de tuin
zijn er groene en oranje lichten -
Er was een leven - er is
een leven
gevuld met verwonde huid en kneuzingen -
De kneuzingen en tijgerlelies
zouden willen gillen.

Het heeft te maken
met de vaardigheid in je vingers
Voor ze aanslaan -
terwijl de kameleon zich voortsleept
over de fluit.

Het heeft te maken
met de tijdspanne tussen, de intonatie
tussen, de kus en de komst.

Het gedicht
is een schepping, een wezen
wiens geest ademt
als een orchidee in de zon
nog nat van de regen
op een dag dat de tuin neigt naar gladheid, ongelooflijk -
op een dag dat
dat de tuin begoochelt
luidruchtig wordt van het vogelgezang.

Het zal niet rustig worden.
Het zal niet je lieveling zijn.

Het wil gelezen worden op de grens
voor de persoon die je paspoort controleert.

Het gedicht verwacht niet
dat de lezer ook maar iets 'begrijpt'.
Het wordt toch gebruikt om verkeerd begrepen te worden.

Het verhaalt over straalbreking.
Het wil meer dialoog
tussen het netvlies en het licht.
Het zegt, 'maak je van die loense blik af.'

Het leeft in die periode van de geschiedenis
die je ze niet hebben kunnen bijbrengen op school.

Het gedicht is niet bevreesd
om lotussen
te fotograferen.
Het is niet bevreesd om in een nachtegaal
te leven.
Sommige dagen zal het rozen eten -
ongekookt - rechtstreeks van de struik -
Sommige dagen zal het slangen eten.
Het maakt zijn eigen regels
en vervolgens breekt het ze.
Het houdt van woorden zoals ze zijn (of langs komen doen)
Het is niet bevreesd voor de telescoop.
Het is niet bevreesd
om met de muze te slapen.
'S nachts zal het dromen
van ijsvogels, het zal
dromen van luchtfietsen -