Monologen als dromen
monologen als
dromen
heb stukjes drama
geraapt
uit het toneelspel
van mensen
zonder geluid en
publiek
expressieve mimiek
voorkwam schamen voor tranen
en het stokken van
adem
pas achter het
vallend gordijn
mocht ieder
zichzelf weer zijn
in een demasqué
van gevoelens
heb de scenes
gelijmd
decors uit het
leven genomen
geen monologen als
dromen
met publiek en
geluid
kunnen mensen weer
spelen
eindelijk hun
narcissus weer strelen
wil melker
22/06/2013
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, juni 22, 2013 13:47 |
| Lees dit als een mooi en beschouwend gedicht. En teveel eigenliefde, liever niet ;) | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juni 22, 2013 12:57 |
| Achter de coulissen kun je je gevoelens weer laten gelden Wil en mag je ook weer van jezelf houden. Zo wordt een drama toch nog een blijspel. Mooi gedicht en graag gelezen. Zonnig weekend wens ik je Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Zaterdag, juni 22, 2013 12:05 |
| jouw gedicht leidde mij naar het sprookje over Narcissus op internet...kende het niet... heeft met van jezelf houden te maken...waar niets mis mee is :) knap geschreven! liefs wr |
|
| windwhisper: | Zaterdag, juni 22, 2013 07:56 |
| applaus goede morgen zonnige zaterdag een ieder van ons aan de andere kant van het Zuiderpark plus lijn negen Cobie, kuzzz |
|
| trucker klaas: | Zaterdag, juni 22, 2013 06:32 |
| het blijft een voorstelling ;) goedemorgen ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||