verscheurd
De geur van ontbinding
Kleurloos in de nacht
Verteerd de tijd
Langzaam het geluk
Verrijkt de lucht zich met pijn
Snijden scherven in de huid
Druipt het restant bloed uit het hart
Verstijfd in eenzaamheid
Wordt de zuurstof onttrokken uit de longen
Vervaagd het zicht
Verminkt door insecten
Geminacht door schoonheid
Sterft de kamer die zij bewoonde
Al is niet zeker dat zij het wist
Gaf ze het laatste zetje richting oneindigheid
Heeft zij gaten in mijn ziel achtergelaten
Kleurloos in de nacht
Verteerd de tijd
Langzaam het geluk
Verrijkt de lucht zich met pijn
Snijden scherven in de huid
Druipt het restant bloed uit het hart
Verstijfd in eenzaamheid
Wordt de zuurstof onttrokken uit de longen
Vervaagd het zicht
Verminkt door insecten
Geminacht door schoonheid
Sterft de kamer die zij bewoonde
Al is niet zeker dat zij het wist
Gaf ze het laatste zetje richting oneindigheid
Heeft zij gaten in mijn ziel achtergelaten
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: erik90 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||