Whispering Hope
Stil verdriet
Soms zijn ze onzichtbaar
alle tranen die zijn gehuild
blijkt vaak de onmacht
als jij je angstig verschuilt
schaamte belette de tranen
onzichtbaar is je verdriet
wie kan voelen wat jij voelt
zolang je alleen toeziet ?
tranen in stilte verborgen
alle verdriet ook de zorgen
laat ze los.. laat ze gaan
helpt om alles te doorstaan
troost is ’n onzichtbare hand
jou niet belet om te huilen
stil verdriet is samen dragen
om veilig te schuilen
Karin
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, juni 25, 2013 16:07 |
| Mooi als je dit voor iemand kunt schrijven en heel lief | |
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, juni 25, 2013 01:33 |
| Prachtig Karin, hoop dat het troost kan geven! Liefs, Jacky |
|
| windwhisper: | Maandag, juni 24, 2013 14:11 |
| wat lief van je, dank je wel Karin dikke kus Cobie |
|
| Miss Marilyn : | Maandag, juni 24, 2013 13:00 |
| ''Gedeelde smart, is halve smart'' lieve Karin.. Er is altijd weer licht na de duisternis .. Mooi beschreven! Liefs Marilyn |
|
| karinvangelder: | Maandag, juni 24, 2013 11:32 |
| dit gedichtje is bedoeld voor Cobie Windwhisper waar ik graag de titel '' Whispering Hope '' had gegeven . liefs x Karin | |
| semara : | Maandag, juni 24, 2013 11:27 |
| Mooi... | |
Over dit gedicht
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||