Ik kijk naar je
ik zie het in je gezicht.
Je denkt dat je het verstopt
maar ik zie je.
Ik zie de pijn,
de donkere cirkels onder je ogen
en dichte lippen;
te bang om te praten
te bang om gehoord te worden
omdat je te bang bent
voor jezelf.
Ik wil je gewoon dichtbij me
en zeggen hoe het zit.
Je dingen vertellen die je zou geloven;
maar niet meer
na alle leugens
dus ik kijk maar
naar de pijn in je glimlach
en ik zal glimlachen en ik hoor je probeersel
'ik ben gewoon moe'
dan zeg ik: 'ik ook,'
ik weet dat je pijn hebt
viooltjes zijn blauw
net zoals jij.