De dood is verbleekt
de dood is
verbleekt
tijd gaf mij de
pen
met het gifgroene
gal
strijdbare woorden
waren er al
venijnig krassend
schreef ik een
vlijmscherp betoog
als
monoloog aan de
dood
fileerde gevoelens
tot op het bot
versneed lange jaren
hakte relaties kapot
als helse apotheose
hing ik mijn
testament
zonder
eeuwigheidzegel
in het leven te
drogen
door waaiende wind
zijn de letters
verdwenen
de dood is
verbleekt omdat
zon al die tijd
heeft geschenen
wil melker
26/06/2013
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, juni 26, 2013 15:37 |
| Sterk geschreven, strijdvaardig mooi. Ben onder de indruk. Liefs | |
| semara : | Woensdag, juni 26, 2013 10:47 |
| Rake woorden vooral op het einde!..heel mooi. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, juni 26, 2013 09:16 |
| Jouw strijdvaardigheid heeft de dood doen verbleken, het scherpe betoog is verzacht door de wind en de zon, laat de dood maar verbleken, fileer haar tot op het bot. Ik wens je alle goeds Wil. Aardig de ironie van de dood onder woorden gebracht. Zonnige groet. Anneke |
|
| middernachtzonnesteek: | Woensdag, juni 26, 2013 09:10 |
| erg sterk geschreven, mooi | |
| windwhisper: | Woensdag, juni 26, 2013 05:42 |
| zoveel emotie lieve groet Cobie goede morgen Wil veel liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||