Het konijntje
Het konijntje
het konijntje huppelt vrolijk
het is maar een vuistje groot
zo te zien, kwik en gezond
je zag het van vrijheid genieten
oortjes flapperend naar beneden
waar het rust, laat het krenten achter
en knort dan tevreden
bij het plassen knort het wat zachter
moeder had er een dagtaak aan
dochtertje, nog klein, lacht schaterend
loopt achter konijntje aan
in haar eigen taal taterend
zij vond de krenten net kleine bolletjes
loopt met haar schoentjes door de plasjes
moeder neemt de krenten uit haar polletjes
dochtertje, kwaad, krast nu scherpe krasjes
voor het erger wordt moet konijntje in haar huisje
dochtertje spreekt lieve woordjes tegen ’t beestje
kruipt er bij, valt in slaap, krenten in haar vuistje
twee vrienden slapend na een fuifje
ela
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zondag, juni 30, 2013 11:06 |
| leuk geschreven ela! | |
| september: | Zondag, juni 30, 2013 02:20 |
| O zo lief zo graag gelezen :) Goedenacht | |
| windwhisper: | Zondag, juni 30, 2013 02:15 |
| een heerlijkheid glimlach zo vertederend warme groet Cobie slaap lekker Edgard |
|
| WritingMoon: | Zondag, juni 30, 2013 00:11 |
| Zie het helemaal voor me... Leuk! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||