Een aantal jaar geleden zat je nog in je stoel..
Starend kijkend zonder nog een doel..
Mijn moeder die mij ooit het leven gaf..
zwakte elke dag maar meer af
IK voelde haar angst en zag haar verdriet..
maar dat zei ze mij niet..
Ook was ze soms agressief..
maar ach ,dat nam ik dan maar voor lief..
Toen kwam die dag dat ze ons moest verlaten..
Ik besefte dat ik nooit meer met haar kon praten..
Het dochter haar kind zijn was voorbij..
verdriet en leegte is wat ze achterliet bij mij..
2 jaar is het nu dat je er niet meer bent..
En de leegte die echt nooit went..!