Schilderen naar de natuur
Schilderen naar de natuur
Hij was een begenadigd schilder
Wat hij schilderde leek te leven
Minuscuul tot in detail
Daarom schilderde hij liefst buiten
In het bos aan dat smalle beekje
Zijn dagelijks geliefkoosd plekje
Hier was het licht perfect
De eekhoorns kenden hem al goed
Ze liepen rond hem en zijn ezel
Soms zelfs boven op de ezel
Één stapte zelfs eens in de verf
Tot de staart toe zag hij blauw
Vrienden zei hij, letten jullie even op
Want ik moet mijn broek eens afsteken
Toen hij terug kwam schrok hij danig
Alle eikels uit het schilderij geknabbeld
ela
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Woensdag, juli 03, 2013 10:50 |
| jeetje wat een stouterds lieve groet Cobie goede morgen Edgard |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, juli 03, 2013 08:06 |
| haha leuk Ela! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||