Met mate bloot
met mate bloot
onverstoorbaar
tegen blauwe lucht
recht de meeuw
zijn rug en slaat
in
regelmaat de
vleugels uit
op warm zand
krioelt de
mierenhoop
geeft winters wit
met mate bloot en
smeert tegen
verschraling
in herhaling
kuiven golven wit
van rollers in de
branding
bij een door wind
gestuurde landing
zon en zee
een meeuw en
blauwe lucht
ingrediënten van
de zomer
waar is de rust
van strand
roept een
verdwaalde dromer
wil melker
09/07/2013
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, juli 09, 2013 21:39 |
| Mooi gedicht, heel beeldend. Zo anders het strand als het rustiger is. Graag gelezen Wil. | |
| wervelende regenboog: | Dinsdag, juli 09, 2013 11:29 |
| zucht...ff wachten tot alle rode mieren de aftocht hebben geblazen en dan genieten van natuurlijke geluiden :) weer kunstig neergezet Wil liefs wr |
|
| Huting: | Dinsdag, juli 09, 2013 10:14 |
| Tja mensen- en mierenhopen, allebei irritant. Mooi beschreven Wil Liefs, Doortje |
|
| trucker klaas: | Dinsdag, juli 09, 2013 07:36 |
| voor de verdwaalde dromer zijn dit dag-merries :( maar zoals alles is dit ook van tijdelijke aard een zomergroet ,klaas |
|
| windwhisper: | Dinsdag, juli 09, 2013 07:31 |
| ik kon die verdwaalde droomster zijn, gossie wat een puik beschrijven van de drukte op het strand, zelfs de meeuwen waren er vertegenwoordigd een warme glimlach voor het beeld dat je op mijn netvlies schetste en dat zo''n werkelijkeid is goede morgen WIl, lie s fs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||