Weer een slapeloze nacht.
Wat moet ik nu?
Ik open deuren,
waarvan het gebroken glas,
zich heeft verspreid.
Ik ga door en door,
alles zit zo tegen nu.
Mijn gevoelens raken verward,
waar is mijn hoop in de duisternis?
Ik ben zo vreselijk moe,
weet niet meer waar te zoeken.
Zoekend naar een paar gespreide armen,
een schouder van steun.
Geluk voor mijn manneke en mij.
Ik zoek maar weer verder,
niet wetend waar te beginnen.
Overal waar ik ga,
hoop ik op wat geluk.
Onzeker en alleen,
ga ik verder op mijn zoektocht.
Vreselijk moe,opzoek,
naar hoop in mijn duisternis!!!