Ik weet niet wat ik moet zeggen.
Ik vraag alleen maar
'Waarom heb je dit gedaan'?
De deur stond altijd open,
soms tot vervelens toe.
Je kreeg alle aandacht die je verlangde.
Je eiste die aandacht.
Je gebruikte onze goedheid,
je was vaak stinkend jaloers.
Een gat in je hand,
een kronkel in je hoofd,
maakte alles stuk wat je hebben kon.
Nu stalk je voor de aandacht die je mist.
Je wilt boven iedereen staan,
je liegt om bovenaan te staan.
Ik ben niet kwaad,
maar wel teleurgesteld in je bestaan.
Je ziet je eigen kronkel niet,
zorgt niet voor jezelf.
Niks doe je fout,
maar deed je dit wel,
dan had je een heel ander bestaan.
Jammer dat het zo moet,
maar je vernield jezelf door de
fouten die je nu begaat!!!